Kaszak ma także długie, luźne włosy, które są zazwyczaj w odcieniach brązu. Jego nos i usta są zazwyczaj wyraźnie zarysowane, a jego twarz jest bardzo charakterystyczna. Na zdjęciach Kaszak wygląda bardzo charakterystycznie, z jego krótką grzywką, długimi włosami i widocznymi ustami i nosem.

zapytał(a) o 20:43 Kaszaki u psa ?! Mam psa, owczarka, nigdy nie było problemów skórnych, a jak były szybko je zwalczałam , teraz pojawiły się kaszaki. Mama wycisnęła je, ale jeden zaczął ropnić. To minęło po przemyciu wodą utlenioną i było dobrze, miałam polewać wodą , co też robię, ale nagle zaczęła lecieć krew i zrobiła się dziura z wypływającą czarną mazią ;/ Mama wycisnęła tego kaszaka do końca, ale w skórze suczki utknęła chyba torebka kaszakowa ;/ Przy wyciskaniu pojawia się biała maź z dodatkami krwi ;/ Ta dziura, która się robi jest coraz większa ;/ Co zrobić ?Pies nie czuje tego, mozna ją głaskać i wyciskać to ; / Jutro niedziela, i żaden weterynarz u nas w mieście nie pracuje ;/ Może to nie kaszak ? Proszę o pomoc :c To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100%

Zaćma u psa – przyczyny, objawy, leczenie. Starsze psy bardzo często dotyka problem zaćmy. Polega ona na zmętnieniu soczewki oka, co wiąże się z dysfunkcją widzenia lub całkowitą utratą wzroku. Dla psa niekoniecznie jednak musi stanowić to duży problem, ponieważ, mimo wszystko, potrafi on funkcjonować normalnie.

Jest wiele rzeczy, które są świetne w psach. Ich puszyste ogony, ich miękkie futro, uwielbienie z którym patrzą nam w oczy, gdy widzą nas przechodzących przez drzwi. A kto może zapomnieć o ich uroczych uśmiechach? Czasami wydaje się, że istnieje nieskończona liczba wątków w internecie poświęconych pokazaniu, jak wspaniałe są psy. Ale czy wiesz, że istnieje tylko jeden, który ma pochwalić psi uśmiech i zęby? Witamy w subreddicie „Toofers”. Zebraliśmy jedne z najlepszych zdjęć z tej społeczności, abyśmy mogli poprawić twój nastrój. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Reklama7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. Reklama

Torbiele łojowe są zazwyczaj bezbolesnymi, wolno rosnącymi małymi guzkami lub grudkami, które poruszają się swobodnie pod skórą. Ważne jest, aby nie dotykać ani nie usuwać samemu kaszaka, by zapobiec tkliwości, obrzękowi i zakażeniu torbieli łojowych. Zdarza się jednak, że może wystąpić infekcja kaszaka.
Leczenie kaszków moszny Jakiś czas temu zobaczyłem na mosznie perłowy guzek. Guzek jest całkowicie niebolesny i nie powiększa się od kilku miesięcy. Jądro w badaniu przez mosznę jest takie jak zawsze. Poszedłem do lekarza rodzinnego, który powiedział, że jest to kaszak skóry moszny. Dostałem skierowanie do urologa bo chciałbym sobie to usunąć. Jak wygląda leczenie kaszaka na mosznie i jakie są mozliwe metody? Odpowiedź zespołu Kaszak moszny jest zmianą łagodną powstałą w wyniku zatkania gruczołów łojowych skóry. Kaszak wypełniony jest wydzieliną łojową i może osiągać różne rozmiary. Leczenie kaszaków moszny jest chirurgiczne. Operacja polega na znieczuleniu nasiękowym skóry i wycięciu zmiany z marginesem zdrowej skóry moszny. Ubytek skóry zeszywa się nicią chirurgiczną, którą można usunąć po 7 - 10 dniach. Polecane artykuły Polecane filmy Kaszak u psa to zmiana skórna, która może wystąpić na skórze lub sierści Twojego pupila. Kaszaki mogą być wynikiem alergii, infekcji lub innych problemów zdrowotnych. Mogą one pojawić się jako małe guzki, plamy lub grudki. Mogą być również łuszczące się i swędzące.
Kaszaki na twarzy to zmiany o charakterze torbieli występujące w obrębie skóry. Tworzą się one w obrębie mieszków włosowych i gruczołów łojowych zlokalizowanych w głębi skóry. spis treści 1. Co powinniśmy wiedzieć o kaszakach? 2. Jak wyleczyć kaszaki? 1. Co powinniśmy wiedzieć o kaszakach? Kaszak to zmiana występująca zazwyczaj w obrębie partii ciała takich jak głowa, tułów oraz narządy płciowe. Niekiedy zmiana ta może mieć cechy infekcji. Wymagana jest wtedy antybiotykoterapia. Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czy warto wykonywać badania profilaktyczne?" Kolor tego rodzaju zmiany jest niemal bliski barwie naszej skóry. Guzek ten może jednak mieć lekko żółtawe zabarwienie. W jego obrębie często występuje charakterystyczny czarny punkt – tj. widoczne ujście mieszka włosowego. Kaszaki najczęściej dotyczą osób w średnim i starszym wieku. Jednak wraz z upływem lat zmiana ta często dotyka również młodzież. W przypadku kaszaków obserwuje się stopniowe powiększanie zmiany. Początkowo ma ona niewielkie rozmiary. Niestety wraz z upływem czasu, w jej obrębie gromadzi się coraz większa ilość łoju skórnego. Wskutek tego zmiana może się znacząco powiększyć. 2. Jak wyleczyć kaszaki? Mówi się, że kaszaki to zmiany mające tendencję do samoistnego ustępowania. Warto jednak wiedzieć o tym, że zamiast czekać na ten moment, lepiej wybrać się do lekarza specjalisty, który skieruje nas na zabieg chirurgicznego usunięcia kaszaka. W czasie zabiegu całkowicie usuwana jest treść znajdująca się we wnętrzu torbieli. Jeżeli torbiel nie jest objęta stanem zapalnym i infekcją, nie ma konieczności przyjmowania doustnie antybiotyków. Chyba że ilość zmian jest stosunkowo duża – mamy wtedy do czynienia z kaszakami mnogimi. Kaszaków absolutnie nie należy leczyć na własną rękę. Wiele osób próbuje usuwać kaszaki przez nakłucie igłą i wyciśnięcie treści torbieli. Niestety w wyniku takiego postępowania może dojść do infekcji bądź pojawienia się nieestetycznej blizny – dlatego lepiej tego unikać. W szczególności, gdy kaszak zlokalizowany jest w obrębie skóry twarzy. Prawidłowym postępowaniem jest udanie się do lekarza dermatologa, który zaleci wykonanie odpowiedniego zabiegu. Kaszaki to zmiany skórne niezagrażające naszemu zdrowiu. Warto jednak we wczesnym etapie powstawania kaszaka udać się do lekarza, aby stosunkowo szybko pozbyć się tej zmiany. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Joanna Hirszler Kosmetolog, dermokonsultantka.
Ciąża u psa trwa zazwyczaj 2 miesiące, najczęściej suka chodzi w ciąży 58-63 dni. To jak długo trwa ciąża u psa, zależy m.in. od rasy psa, jego wielkości, stanu zdrowia i uwarunkowań genetycznych. Ciążę u psa nie trudno przeoczyć, jeśli się jej nie spodziewamy. Jeśli jednak ciąża jest zaplanowana, od momentu krycia należy
Od jakiegoś czasu na ciele mojej suczki zaczęły się pojawiać kaszaki. Dwa największe (wielkości małego ziarna grochu) zostały usunięte w lecznicy. Teraz miała na grzbiecie wielki placek kaszaków (kilkanaście ich było) które same popękały. Suczka to biały sznaucer mini, z czarną skórą. Teraz jest ostrzyżona a jasnoróżowe "blizny" niestety są dosyć widoczne. Nie wiem co z nimi zrobić, polewam je jej spirytusem salicylowym ale nie widzę poprawy. Placek blizn jaki był, taki jest. Dlaczego robią jej się te kaszaki i co zrobić żeby pozbyć się blizn po nich? Można jakoś temu zapobiec? Pozdrawiam i czekam na odpowiedź :) Spirytus jest przeciwskazany ! zresztą jak wszystkie środkie które drażnią i wysuszaja skórę blizny potrzebują czasu by się przebudować a traktowanie ich w ten sposób na pewno im nie pomaga a wręcz przeszkadza. Jeśli chcemy walczyć z bliznowcami i bliznami polecam do zakupu maść kontratubex bądź Cepam maść cebulowa i smarować (proces długotrwały) co do pojawiających się nowych kaszaków należy wdrożyć profilktyczne kąpielie najlepiej w szamponie dla psów z nadtlenkiem benzoilu oraz chlorcheksydyny. po konkretne postepowanie prosze zgłosić się do lecznicy prowadzącej zwierzę. Długotrwała czkawka u psa. Jeżeli czkawka u psa trwa dłużej niż 20 minut, należy jak najszybciej udać się do weterynarza. Istnieje bowiem duże ryzyko, że w układzie oddechowym psa utknął jakiś obcy przedmiot. W takiej sytuacji pies ma wyraźne trudności z oddychaniem. Długotrwała lub często pojawiająca się czkawka u psa Na pewno chcesz Twojemu psu podawać do jedzenia to, co najlepsze. Szukasz dobrej jakości karm, eksperymentujesz z dodatkami, dbasz o to, by psie posiłki były smaczne, zdrowe i zróżnicowane. Być może nawet zacząłeś gotować Twojemu pupilowi albo dopiero to rozważasz. Zastanawiasz się, czy możesz włączyć do psiego jadłospisu kaszę? Wokół kaszy narosło wiele mitów i wątpliwości. A jak jest naprawdę? 1. Kasza dla psa – tak czy nie? To zależy! 2. Kasza jaglana 3. Kasza gryczana 4. Kasza jęczmienna 5. Amarantus 6. Kasza owsiana 7. Podstawa psiej diety 8. To jak z tą kaszą? Czas podsumowań Kasza dla psa – tak czy nie? To zależy! Czy pies może jeść kaszę? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy od rodzaju kaszy. Na rynku dostępnych jest ich całkiem sporo. Kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, amarantus, a nawet kasza owsiana! Nie na wszystkie Twój pies zareaguje tak samo. Dużo zależy też od Twojego psa. Psi alergicy i psy z problemami z żołądkiem mają inne wymagania, niż psy zdrowe. Ważna jest też dawka. Kasza to źródło węglowodanów. A tych pies nie powinien dostawać więcej niż… No właśnie. To kwestia indywidualna. Nie ustalono minimalnej ani maksymalnej zawartości węglowodanów w diecie psów. Ich ilość jest zależna od aktywności psa, etapu życia oraz proporcji pozostałych składników w pokarmie (białka i tłuszczu). To jak to jest z tą kaszą? Jaka kasza dla psa będzie odpowiednia, a jaka niekoniecznie? Przekonaj się! Kasza jaglana Kasza jaglana dla psa jest odpowiednia. Jest bezglutenowa i zawiera też bardzo niewiele skrobi, która, mimo wszystko, jest przez psiaki dobrze trawiona. Warto bowiem wiedzieć, że skrobia, jeśli zostanie właściwie przetworzona (rozdrobniona, ugotowana, dobrze nawodniona), jest bardzo ważna. Stanowi źródło energii i jest składnikiem poprawiającym pracę jelit. Dodatek kaszy jaglanej w posiłkach Twojego psa będzie dla niego doskonałym źródłem witamin z grupy B, a także miedzi i żelaza. Jako produkt bezglutenowy, może bez obaw być podawany psom, które nie tolerują glutenu. Kasza gryczana Kasza gryczana dla psa to dobry pomysł. Jest określana jako zboże rzekome i jako takie nie posiada glutenu. Podobnie jak kasza jaglana, ma też stosunkowo niewiele skrobi. Kasza gryczana jest cennym źródłem witamin i minerałów. Zawiera fosfor, mangan, żelazo i magnez. Jest też doskonałym źródłem roślinnego włókna i białka. Wspomaga pracę jelit i procesy trawienne. Brak glutenu sprawia, że mogą ją jeść psy z nietolerancją tego składnika. To jednak nie wszystko! Jest też wskazana dla psów z cukrzycą. Hamuje proces wchłaniania glukozy do krwi. Kasza jęczmienna Kasza jęczmienna jest bardzo popularna i lubiana przez ludzi. Właśnie dlatego narosło wokół niej wiele mitów i przekonanie, że skoro na ludzi ma tak dobry wpływ, pies też powinien być z niej zadowolony. Jednak ten rodzaj kaszy powinien raczej zostać na ludzkim talerzu i nie powinien trafiać do psiej miski. Kasza jęczmienna dla psa jest niewskazana. Ostatecznie niewielki jej dodatek nie będzie zły, gorzej, gdy kaszy w posiłku będzie dużo. Kasza jęczmienna ma duże zdolności do wiązania wody, pęcznieje i powoduje, że składniki pokarmowe są gorzej trawione. Może doprowadzić do wytwarzania się nadmiaru gazów, skrętu żołądka czy jego ostrego rozszerzenia. Amarantus Amarantus to kolejna kasza, która nie zawiera glutenu. Co już czyni z niej pozycję godną uwagi. Zwłaszcza jeśli Twój pies nie toleruje glutenu. Pamiętaj, że nietolerancja glutenu a alergia na gluten to dwie różne rzeczy. Amarantus to cenne źródło żelaza. Ma go w sobie o wiele więcej niż na przykład szpinak. Jest też pełen łatwo przyswajalnego białka. Nie bez znaczenia jest też skrobia, która jest obecna w amarantusie, jednak jest też bardzo specyficzna. Jest o wiele łatwiejsza do strawienia niż chociażby skrobia obecna w kukurydzy. Amarantus jest też częstym dodatkiem psich karm dostępnych w sklepie. To wartościowe źródło witamin i minerałów, warto go włączyć do psiej diety. Oczywiście, w rozsądnych ilościach. To nadal musi być dodatek psich posiłków. Nieważne, jak dobrym rodzajem kaszy jest amarantus, nadal nie powinien zdominować psich posiłków. Kasza owsiana Kasza owsiana nie należy jeszcze do najbardziej rozpowszechnionych i popularnych. A szkoda! To niezwykle cenne źródło witamin i minerałów. Jest bogatym źródłem węglowodanów, białka i błonnika. Zawiera też witaminę E i te z grupy B. Nie brakuje w niej fosforu, miedzi, żelaza, wapnia i magnezu. Doskonale działa na psi układ krążenia i układ trawienny. Jest niezwykle lekkostrawna i nie zawiera glutenu. W połączeniu z ogromem witamin i minerałów jest bardzo polecana alergikom i psom z bardzo wrażliwymi brzuszkami. Bardzo delikatnie obchodzi się z psim żołądkiem i pomaga unikać problemów trawiennych. Podstawa psiej diety Kasza dla psa zdecydowanie nie powinna być traktowana jako podstawa psiej diety. Tą podstawą powinno być jednak mięso. Pies przez lata swojej ewolucji u boku człowieka przystosował się do trybu życia istot wszystkożernych. Nie oznacza to jednak, że stał się wszystkożercą. To tylko ewolucyjne dostosowanie zwierzęcia, które nadal pozostało względnie mięsożerne. Mięso jest cennym źródłem białka, które stanowi podstawę psiego wyżywienia. Co prawda białko znajdziesz też w kaszy albo w soi, ale białko zwierzęce jest przez psa przyswajane najlepiej. Na drugim miejscu są tłuszcze, a dopiero potem węglowodany. Dlatego kasza powinna być psu dawkowana rozsądnie, czyli w małych ilościach. To jak z tą kaszą? Czas podsumowań Teraz już na pewno wiesz, jak wygląda sprawa z kaszą w psiej diecie. Pamiętaj, że kasza kaszy jest nierówna. Kasza gryczana, jaglana, amarantus i kasza owsiana mogą znaleźć się w psiej diecie. Kaszy jęczmiennej zdecydowanie unikaj i nie podawaj jej Twojemu psu. Za to kasza owsiana jest idealna dla psów z wrażliwymi żołądkami (albo z problemami trawiennymi). Ważna jest też forma, w której serwujesz kaszę. Kasza dla psa powinna być podawana w formie rozgotowanej papki. Nie martw się, konsystencja kaszy Twojemu psu w ogóle nie przeszkadza. Za to rozgotowywanie jej na papkę jest bardzo ważne. Dzięki temu będzie bardziej strawna. Nie podawaj też Twojemu psu zbyt dużo kaszy. Faktycznie, to cenne źródło witamin i minerałów. Kasze mają jednak dużo węglowodanów, które nie są wskazane w psiej diecie w zbyt dużej ilości. Witam mojemu psu pękł kaszak, strasznie się to goi. Weterynarz stwierdził że nie może go usunąć bo pies jest za stary (13lat). Przepisał mi maść na szybsze gojenie i kazał zajmować się psem. Kaszak jest na szyi więc pies ciągle się drapie, przez co z dnia na dzień coraz gorzej to wygląda. Nie wiem co mam już robić. Pozdrawiam
Kaszak u psa – co to jest i dlaczego o tym piszemy? Ogólnie kaszak to jeden z najczęściej spotykanych guzów skóry i jest zaliczany do nowotworów łagodnych. Zazwyczaj dotyczy ludzi, ale ten problem może również wystąpić u psa. Niestety trafiło na Legion…Na początku zauważyliśmy dziwny ”bąbel” na łapie – pierwszą myślą było, że coś ją ugryzło lub jest to jakaś inna pierdoła. Zawsze jednak wolimy się skonsultować, bo Legion często trafiają jakieś dziwne rzeczy. Weterynarz od razu zdiagnozował kaszaka, ale dla pewności postanowił jeszcze otworzyć zmianę i sprawdzić jej ”zawartość” – trochę bolało, ale Legion polega po prostu na nacięciu bąbla i sprawdzeniu, co z niego w ogóle jest kaszak? Jak wcześniej napisałem jest to guz skóry zaliczany do nowotworów łagodnych. Inna nazwa tej zmiany to cysta naskórkowa lub torbiel łojowa. Guz powstaje w obrębie mieszków włosowych oraz gruczołów łojowych na ciele zwierzaka. Zmiana jest łagodna, więc zbudowana jest z otaczających ją tkanek i ma właśnie formę takiego typowego bąbla – najczęściej ma naturalny kolor skóry, ale może też być wypełniony jest substancją łojową, fragmentami mieszków włosowych oraz komórkami naskórka. Sama zmiana może być miękka lub twarda i przemieszcza się delikatnie pod wpływem u psa może mieć formę łagodną oraz tzw. nadkażoną. W pierwszym wypadku zmiana ma formę bąbelka, który nie boli psa. W centrum guzka widoczna jest czarna kropka z mieszkiem włosowym. Taka zmiana przebiega wersja nadkażona oznacza, że doszło do stanu zapalnego. Zmiana przybiera kolor bardziej czerwony i jest bolesna przy dotyku. Z wnętrza guza może wypływać żółta treść o nieprzyjemnym u psa sam w sobie nie jest groźny, ale nieleczony może być punktem do powstania złośliwego nowotworu u psa – leczenieLeczenie małych zmian polega właśnie na nacięciu guzka oraz drenażu zawartości. Po prostu wyciskamy kaszaka. Całość smarujemy kremami przepisanymi przez weterynarza i liczymy, że wszystko ładnie się zagoi. Niestety ta metoda nie zawsze jest skuteczna i problem może powrócić – więcej, guzki mogą zacząć się pojawiać w innych nas było tak, że drenaż niestety nie pomógł. Guzek urósł i przybrał niefajny, czarny kolor. Weterynarz stwierdził, że najlepiej byłoby całość wyciąć. To druga możliwość leczenia kaszaka u psa – po prostu wycina się zmianę chirurgicznie. Forma znieczulenia jest oczywiście do ustalenia – niektóre psy dostają miejscowe znieczulenie oraz ”głupiego jasia”, natomiast często stosuje się krótkie znieczulenie ogólne (dożylne), aby nie stresować dodatkowo u psa – co z Legion?Zabieg mamy umówiony na 13 grudnia – zdecydowaliśmy się na znieczulenie ogólne wraz histopatologią. Histopatologia to badanie zmiany, które wykaże z czym dokładnie mieliśmy do czynienia. Bez tego nie wiedzielibyśmy jaki był to dokładnie kaszak i w przypadku nawrotów byłoby nam Legion źle znosi znieczulenia – po sterylizacji bardzo długo dochodziła do siebie. Jest to jednak lepsze niż spędzenie pół godziny w stresie, kiedy ktoś jej grzebie w łapie. Mamy nadzieję, że będzie dobrze i nie będzie nawrotów. Jest sporo historii na forach, gdzie psy męczą się latami z kaszakiem i ciągle powstają nowe guzki.
Jak wygląda pępek u psa i gdzie go znaleźć? Daria Siemion. 07 kwietnia 2022, 11:21 • 1 minuta czytania. Podczas ciąży ciało małych piesków jest połączone z organizmem matki za pomocą Zdjęcia psów to doskonały sposób na ćwiczenie warsztatu, cierpliwości i zawiązanie bliższych relacji z czworonogiem. Najlepszy przyjaciel człowieka bywa także najlepszym modelem fotografa. Pozornie fotografowanie psów wydaje się łatwiejsze od uwieczniania kotów, gdyż te pierwsze są bardziej chętne do współpracy. Zważając jednak na ich nieposkromioną energię, czasami trzeba nieźle się nagimnastykować, aby uzyskać idealny, upragniony kadr. Zajrzyj do tego poradnika, w którym znajdziesz kilka prostych wskazówek, ułatwiających początkującym wykonywanie zdjęcia psów. Psy to wulkany energii Spróbuj podejść do robienia zdjęć psom niemal jak do fotografii sportowej. Zachęć je do zabawy i zacznij obserwować przez obiektyw. W takiej sytuacji trzeba wykazać się refleksem i sprawnością w obsłudze aparatu, ale efekty będą z pewnością satysfakcjonujące. W szczególności, jeśli wykorzystasz bardzo krótkie czasy naświetlania i tryby zdjęć seryjnych. Aby uzyskać ostrość obrazu, dokładnie tam, gdzie chcesz, podczas fotografowania psów w ruchu, konieczne będzie zastosowanie pracy systemu autofokusu w trybie ciągłym (chyba że czujesz się na siłach do wykorzystania ręcznego ostrzenia). Coraz doskonalsze technologie stosowane w aparatach pozwalają na uzyskanie znakomitych rezultatów właściwie bez większego wysiłku ze strony fotografa. Niemniej trzeba pamiętać o pewnych kwestiach, gdyż technika również potrafi być zawodna. Podczas korzystania z trybu ciągłego autofokusu (i ogólnie w trakcie fotografowania poruszających się motywów) warto nieco przymknąć przysłonę. Zwiększona głębia ostrości zmniejsza ryzyko błędnego ustawienia ostrości, gdyż przebiegający pies będzie dłużej znajdował się w polu ostrości. Fotografowanie biegających psów to świetny moment na wykorzystanie techniki panoramowania. Pozwoli ona wprowadzić jeszcze więcej dynamizmu. W takiej sytuacji stosuje się ją identycznie jak w przypadku fotografii sportowej. Skieruj obiektyw w kierunku nadbiegającego pupila, a gdy ten będzie już odpowiednio blisko, rozpocznij naświetlanie z ustawionym nieco dłuższym czasem ekspozycji, podążając za nim obiektywem. Chociaż dla właścicieli psów zmartwieniem jest fakt, gdy pies postanowi uciec i na własną łapę eksplorować świat, to w przypadku fotografowania problem może być zupełnie odwrotny. Psi modele często chcą być głaskani i podchodzą zbyt blisko obiektywu. Sprowokowanie ich np. do aportowania sprawi, że zapomną się w zabawie, umożliwiając wykonanie wielu potencjalnie wciągających widzów kadrów. Zazwyczaj psy wpychając nos w obiektyw w celu obwąchania go zdecydowanie utrudniają sesję, lecz wspólna zabawa i przebywanie czworonoga tuż przed obiektywem może także pozwolić na stworzenie ciekawych ujęć. Robiąc zdjęcia psów przydałaby się pomoc Żywioł, jakim jest tryskający energią pies czasami trudno okiełznać. W takiej sytuacji przydaje się asystent lub asystentka, którzy skoncentrują się na psie i pozwolą fotografowi skupić się wyłącznie na fotografowaniu. Taką rolę najlepiej spełnią opiekunowie pupila. Jeżeli jednak chcesz wykonać zdjęcia swojego czworonoga i w danym momencie nie masz kogo poprosić o udział w sesji, możesz spróbować zdalnie wyzwalać migawkę. W takiej sytuacji jednak lepiej skupić się na spokojnych, stonowanych portretach, na których pies będzie wyciszony, gdyż biegający pupil może zapomnieć się w zabawie i wpaść na statyw, strącając przy tym sprzęt. Skorzystanie z wężyka spustowego czy innej techniki zdalnego wyzwalania migawki pozwoli kierować uwagę w odpowiednim kierunku i we właściwym momencie rozpoczynać naświetlanie. Zdjęcia psów z właścicielami uwieczniają piękną przyjaźń Doskonałym tematem zdjęć jest relacja pomiędzy psem a jego opiekunem lub opiekunką. Może to być chęć ukazania podobieństwa lub po prostu skupienie się na prawdziwej przyjaźni. Takie podejście do zdjęć psów jest bardzo dobre z dwóch powodów. Opiekunowie stają się jednocześnie modelami i wspomnianymi w poprzednim akapicie asystentami, a psy mogą skupić się na nich, co ułatwia fotografowanie. Wykonując takie wspólne zdjęcia psów i ludzi warto wyposażyć się w obiektyw szerokokątny. Pomoże to w ujęciu nieco szerszej sceny i w stworzeniu tzw. portretu środowiskowego. Takie ujęcia ukazują modeli w kontekście danej lokalizacji i ich środowiska. Pokazanie mieszkania czy ulubionego miejsca spacerów może dużo wnieść do opowiadanej historii przyjaźni pomiędzy człowiekiem a zwierzakiem. Czarny pies biały pies – czyli zdjęcia psów z korektą ekspozycji Pomiar światła w przypadku fotografowania czarnego psa wylegującego się na czarnej kanapie lub białego hasającego w śniegu może być nieco kłopotliwy. Automatyka aparatu będzie w takich sytuacjach nieco zwodzona, tak że finalnie fotografia może wyjść szara zamiast wyraziście białej lub głęboko czarnej. Konieczne będzie zatem zastosowanie korekty ekspozycji. W przypadku białych elementów zastosowanie rozświetlenia scenerii (pomiar automatyczny doprowadzi do nieco przyciemnionej, a więc zgaszonej ekspozycji) a dla czarnych przyciemnienie (sytuacja odwrotna jak w przypadku białych motywów). Tak więc fotografując czarnego psa wykonaj pomiar światła i ustaw kompensację ekspozycji na wartość około -1 lub -2. Dzięki temu Twoje zdjęcie nie będziesz szare tylko faktycznie ciemne. Zwróć również uwagę na kolorystykę sierści Twojego pupila. Często okazuje się, że czarny pies może mieć w rzeczywistości różnie zabarwioną sierść. Wpływa na to rodzaj i sposób padania oświetlenia (a także ustawienie balansu bieli). W efekcie powstają różne dominanty (np. rdzawe), których warto się pozbyć w programie graficznym (choć oczywiście nie zawsze, jeśli tylko zależy Ci na pełnym wiernym odwzorowaniu wszystkich barw). Przyjmij punkt widzenia psów Sposób postrzegania świata przez ludzi i psy jest na tyle różny, że zadanie postawione w nagłówku może wydać się karkołomne. Nie trzeba jednak podejmować medytacji, aby wyostrzyć zmysł węchu. Na początek wystarczy po prostu kucnąć i spróbować umieścić aparat na wysokości wzroku psa. Uwaga! Pamiętaj jednak przy tym, iż czworonożni przyjaciele mogą odebrać takie zachowanie jak zagrożenie. Dbając o jego komfort z pewnością zdobędziesz wiele udanych kadrów. W tej wskazówce chodzi zatem o to, aby unikać kadrów z ludzkiej perspektywy (która w przypadku kierowania obiektywu na psy będzie ptasią). Widzowie przywykli do takiego postrzegania psów, stąd warto np. położyć się na ziemi i pokazać zwierzaka z podobnej perspektywy, z jakiej on obserwuje otoczenie. Zdjęcia wykonane z góry niekoniecznie muszą być nieudane, ale w wielu wypadkach takie rozwiązanie jest na tyle standardowe, że potrzeba dużo oryginalności czy pomysłowości, aby na dłużej przyciągnęło widzów. Próbuj różnych ujęć, także z dołu, aby wykonywać zdjęcia psów w ciekawy sposób i wprowadzać oglądających Twoje obrazy w ich świat. Zdjęcia psów z góry są dosyć oklepane i po prostu… nudne. Umieszczenie obiektywu na wysokości pyska zwierzęcia pozwala na uzyskanie ciekawszych fotografii i silniej działających portretów. Spróbuj sobie wyobrazić, jak zmieniłoby się wcześniej prezentowane zdjęcie Amstafa, gdyby zostało wykonane z na poziomie jego pyska. Objawami kennelowego kaszlu u psa są najczęściej apatyczność, obniżony apetyt, brak chęci do zabawy i ogólne osłabienie organizmu. Psi kaszel w tej chorobie jest jednak łagodny – najczęściej jest delikatny i towarzyszy mu charakterystyczne przełykanie śliny. Ten objaw jest spowodowany podrażnieniem gardła. Kaszel u psa ma podobne podłoże, jak tego typu dolegliwości u człowieka. Najczęściej pojawia się on w przebiegu różnych chorób, ale zanim podejmie się diagnozę stanu zdrowia swojego pupila, warto się zastanowić, czy nie przebywa on w otoczeniu, w którym obecne są niekorzystne, drażniące czynniki. Kaszel u psa to najczęściej objaw infekcji dróg oddechowych – począwszy od zwykłego przeziębienia, przez zapalenie tchawicy czy oskrzeli, aż do zapalenia płuc. Przewlekły kaszel może też być objawem niewydolności krążenia, nowotworu, zapalenia dziąseł, zębów lub zatok przynosowych. Przyczyny kaszlu u psa Bezpośrednią przyczyną kaszlu u psa jest odruchowa reakcja na czynnik drażniący błony śluzowe dróg oddechowych. Kaszel służy wykrztuszaniu zalegającej w tchawicy, krtani czy oskrzelach wydzieliny, ciała obcego lub substancji, która spowodowała miejscowy odczyn zapalny. Przypadkowe, pojedyncze zadziałanie zewnętrznego czynnika powoduje zwykle jeden lub kilka napadów kaszlu, które po kilku godzinach ustępują. Niepokój powinno budzić utrzymywanie się kaszlu przez co najmniej jedną dobę albo nienaturalne zachowanie psa, wskazujące na duszność, gorączkę, osłabienie. W takim stanie zwierzę porusza się ospale, niechętnie wychodzi na spacery. Jego zainteresowania nie budzi nawet pełna miska czy ulubiony smakołyk. Jak wygląda kaszel u psa? Kaszel u psa wygląda nieco inaczej niż u człowieka. Zwykle przyjmuje postać głębokich chrząknięć, pojedynczych lub pojawiających się seriami, intensywnych, głośnych, chrapliwych wydechów. Często pies wygina przy tym szyję i pochyla głowę. Kaszlowi może towarzyszyć stałe dyszenie, przyspieszenie oddechu i męczliwość, które świadczą o nasilonej duszności. Chorobowe przyczyny kaszlu u psa Najczęstszą przyczyną kaszlu u psa są banalne przeziębienia i zapalenia górnych dróg oddechowych. Zdarza się to – podobnie jak u człowieka – w przypadku przemoczenia, przechłodzenia organizmu, które umożliwia namnażanie się chorobotwórczych drobnoustrojów. Przypadłość ma wówczas zwykle lekki przebieg i nie wymaga specjalnego postępowania. Przy przewlekłym albo intensywnym i duszącym kaszlu, połączonym z gorączką lub pogorszeniem się ogólnego stanu zwierzęcia, należy skontaktować się z weterynarzem. Może on wykluczyć zapalenie tchawicy, oskrzeli czy płuc, nosówkę lub kaszel kenelowy albo inne przewlekłe choroby. Należą do nich niewydolność krążenia, nowotworowe guzy układu oddechowego (w tym również przerzutowe), choroby zatok przynosowych czy zębów. Co oprócz choroby może spowodować kaszel u psa? Kaszel u psa może być wywołany przez wiele niezwiązanych z chorobą czynników. Należą do nich: obrzęk krtani spowodowany długotrwałym ujadaniem lub użądleniem przez osy czy pszczoły; podrażnienie wynikające z ucisku na szyję zbyt ciasnej lub zaciskowej obroży (dotyczy to szczególnie psów, które nie potrafią chodzić przy nodze i nieustannie się wyrywają); narażenie na pył (na przykład w remontowanym mieszkaniu) albo na dym – papierosowy lub pochodzący z kominka czy pieca; przebywanie w gorącym, dusznym pomieszczeniu o małej wilgotności powietrza; umieszczenie legowiska psa w miejscu o intensywnym obiegu powietrza; niedostateczna dostępność wody do picia. Kaszel u psa – leczenie i leki Leczenie kaszlu u psa domowymi sposobami to przede wszystkim zapewnienie zwierzęciu odpowiednich warunków, by mogło ono odzyskać dobrą formę. Chory pies powinien znajdować się w ciepłym (choć nie przegrzanym), dobrze wietrzonym pomieszczeniu, z powietrzem o prawidłowej wilgotności. Zapewni mu to komfort i ułatwi oddychanie. Musi mieć do dyspozycji dostateczną ilość świeżej wody do picia oraz pożywną, lekką karmę. Nie zaleca się podawania psu żadnych leków stosowanych u ludzi bez konsultacji z weterynarzem, gdyż ich działanie na organizm zwierzęcia może być inne, a niekiedy wręcz toksyczne. Anna Dobroń Milena Kostrubiec Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii ov6V.
  • q4ow7o5yb8.pages.dev/69
  • q4ow7o5yb8.pages.dev/70
  • q4ow7o5yb8.pages.dev/75
  • q4ow7o5yb8.pages.dev/71
  • q4ow7o5yb8.pages.dev/67
  • q4ow7o5yb8.pages.dev/5
  • q4ow7o5yb8.pages.dev/24
  • q4ow7o5yb8.pages.dev/91

    • jak wygląda kaszak u psa zdjęcie